gizlicə — z. 1. Heç kəs görmədən, gözə görünmədən; xəlvəti. Gizlicə görüşmək. Gizlicə danışmaq. – Deyirlər tüstüsüz bir şair yanar; Qəlbi öz dərdini ağlar gizlicə; Bəzən gözlərində gəlib dayanar; Sevdiyi çəmənlər, dağlar gizlicə. M. Araz. 2. Heç kəs… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlvəti — ə. gizlicə, xəlvətcə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fərar — is. <ər.> Gizlicə qaçma. Fərar etmək – icazəsiz və gizlicə qaçmaq. O vaxtdan Seyid Cəmaləddin İstanbula fərar etdi. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətəkaltı — 1. is. Gizlicə toplanılıb saxlanılan ehtiyat – pul və başqa şey. O, köhnə adamdır, onun çox ətəkaltısı olar. 2. zərf. Gizlicə, xəlvəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xıfyana — (Çənbərək) gizlicə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mığır-mığır — (Salyan) yavaşca, gizlicə. – Bibixanımnan Gülüssan toyda mığır mığır danışırdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərxəfa’ — f. və ə. gizlicə, aşkar olmayaraq, xəlvətdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ləmh(ə) — 1) gizlicə nəzər salma, gözaltı baxma; 2) an, ləhzə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nühüft(ə) — f. gizli, məxfi, gizlicə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəfiyyən — ə. gizli olaraq, gizlicə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cırmaq — 1. f. 1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça parça, doğramdoğram etmək. <Banıxanım:> Oğul, bu nə gündür düşübsən, sənin üst başını kim cırmışdır? «Aşıq Qərib». Gəray deyilən sözü eşitmir, verilən dərsi əzbərləmir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
